папакле́іць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што і чаго.
Разм. Клеіць доўга, неаднаразова; паклеіць многа чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)