пераме́шванне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамешваць ​1 — перамясіць.

пераме́шванне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамешваць ​2 — перамяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркірава́нне 1, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​1.

маркірава́нне 2, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́дванне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закідваць ​1 — закі́даць.

закі́дванне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закідваць ​2 — закінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агале́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. агаляць — агаліць (у 1, 5 знач.); дзеянне і стан паводле дзеясл. агаляцца — агаліцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выме́шванне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымешваць ​1 — вымесіць.

выме́шванне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымешваць ​2 — вымешаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разме́шванне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размешваць ​1 — размясіць.

разме́шванне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размешваць ​2 — размяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамантава́нне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рамантаваць ​1; рамонт ​1.

рамантава́нне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рамантаваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смале́нне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. смаліць ​1.

смале́нне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. смаліць ​2 (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. трэсці (у 1 знач.); дзеянне і стан паводле дзеясл. трэсціся (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шліхтава́нне 1, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шліхтаваць ​1.

шліхтава́нне 2, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шліхтаваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)