прыручэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыручаць — прыручыць і прыручацца — прыручыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прырэ́з, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. прыразаць — прырэзаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыско́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыскорваць — прыскорыць і прыскорвацца — прыскорыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысмо́ктванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысмоктваць — прысмактаць і прысмоктвапца — прысмактацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыстасоўваць — прыстасаваць і прыстасоўвацца — прыстасавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысы́лка, ‑і, ДМ ‑лды, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысылаць — прыслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхаро́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыхарошваць — прыхарашыць і прыхарошвацца — прыхарашыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыхоўваць — прыхаваць і прыхоўвацца — прыхавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыцэ́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыцэльваць — прыцэліць і прыцэльвацца — прыцэліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пэ́цканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пэцкаць і пэцкацца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)