папаво́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папавазіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаго́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папагаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папажава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; ‑жуём, ‑жуяце; зак., што і чаго.

Разм. Жаваць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папако́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папакалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папако́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папакачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папало́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папаламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папало́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папаламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папамо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папамачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папамыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папамыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што, чаго і без дап.

Тое, што і папапісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)