зберажэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зберагаць — зберагчы.
2. звычайна мн. (зберажэ́нні, ‑яў). Сабраная ў запас сума грошай. Мажэйка аддаў на дом усе свае зберажэнні, узяў яшчэ і крэдыт у банку. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зго́рбіцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; зак.
1. Зак. да горбіцца.
2. Стаць гарбатым, сутулаватым (ад старасці, хваробы і пад.). Выплакала Аксіння ў падушку свае прыгожыя вочы, згорбілася дачасна, без пары набіў валасы сярэбраны іней. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пыні́ць, пыню, пыніш, пыніць; незак., што.
Абл. Рабіць усё неабходнае па гаспадарцы; даглядаць. У сялянскіх дварах снуюць людзі, пыняць свае гаспадарскія справы, канчаючы клопат кароткага дня. Колас. Маці паліла ў печы, пыніла гаспадарку. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэўматы́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рэўматызму, звязаны з рэўматызмам. Рэўматычны прыступ. Рэўматычны боль. □ Даніла Платонавіч сядзеў пад разгалістай грушай у старым крэсле, накрыўшы свае хворыя рэўматычныя ногі цёплай коўдрай, і драмаў. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скро́мнасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць скромнага.
2. Скромныя паводзіны. Пераклады свае з беларускага Багдановіч пры жыцці так і не надрукаваў. Ці не было гэта выражэннем той абаяльнай скромнасці, якою так багаты быў паэт? Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прояви́ть сов.
1. (обнаружить) праяві́ць, вы́явіць; (показать — ещё) паказа́ць;
прояви́ть хра́брость праяві́ць (паказа́ць) хра́брасць;
прояви́ть свои́ зна́ния праяві́ць (вы́явіць, паказа́ць) свае́ ве́ды;
2. фото праяві́ць;
прояви́ть сни́мок праяві́ць зды́мак;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
са́ни са́ні, род. сане́й ед. нет;
е́хать в саня́х (на саня́х) е́хаць на са́нях (у са́нях);
◊
не в свои́ са́ни не сади́сь посл. не ў свае́ са́ні не садзі́ся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пахава́ць I сов. (всё, многое) попря́тать, спря́тать; (многих — ещё) спря́тать, укры́ть
пахава́ць II сов.
1. похорони́ть, погрести́, захорони́ть;
2. перен. (предать забвению) похорони́ть;
п. свае́ надзе́і — похорони́ть свои́ наде́жды
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растапы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Разм.
1. Няўклюдна расставіць, развесці, рассунуць у бакі (рукі, ногі і пад.). Стафанковіч.. шырока растапырыў ногі і ўзліў сабе на галаву ражку цёплай вады. Чорны. [Ілонка] падняла ўверх свае рукі і растапырыла пальцы. Хомчанка. Качаня растапырыла кволенькія крыльцы і наўскасяк зляцела ў кусты. Пальчэўскі. // Раздзьмуць, адтапырыць. Стаенны прыгажун захроп, шырока растапырыўшы ноздры, павёў вушамі і пачаў грабці нагою зямлю. Кулакоўскі. // перан. Раскінуць, распасцерці ў бакі (вецце, галіны і пад.). А затое елка, нібы сваха, Лапы растапырыла свае. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагляда́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. наглядаць.
2. Тое, што заўважана ў працэсе вывучэння, разгляду чаго‑н., назіранняў над чым‑н. Жыццёвыя нагляданні. □ Цяпер.. [Ігнась] навучыўся наглядаць, думаць, .. рабіць свае вывады з нагляданняў. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)