загара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і зага́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. загарэць.

2. перан. Бяздзейнічаць, рабіць вымушаны адпачынак у рабочы час (разм., жарт.).

Насення не падвезлі, сеяльшчыкі загараюць на полі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́траўшчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які робіць вытраўку чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водаправо́дчык, ‑а, м.

Рабочы, які пракладвае і рамантуе водаправодную сетку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

армату́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які вырабляе, устанаўлівае або абслугоўвае арматуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацынко́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па ацынкоўцы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

габлява́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы чаго‑н. габляваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́кер, ‑а, м.

Партовы рабочы ў некаторых краінах. Забастоўка докераў.

[Англ. docker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заклёпшчык, ‑а, м.

Рабочы, які робіць заклёпку (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзе́льшчык, ‑а, м.

Рабочы або служачы, які выконвае здзельную работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́бельшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца вырабам або пракладкай кабелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)