загара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і зага́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. загарэць.

2. перан. Бяздзейнічаць, рабіць вымушаны адпачынак у рабочы час (разм., жарт.).

Насення не падвезлі, сеяльшчыкі загараюць на полі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нака́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які робіць накатку (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пад’ёмшчык, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на пад’ёме чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пако́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца пакоўкай ​1 чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашыва́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца прашываннем, прашыўкай. Прашывальшчык падэшваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парке́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца вырабам або насцілам паркету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пескаструме́ншчык, ‑а, м.

Рабочы, які апрацоўвае што‑н. пескаструменным апаратам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

армату́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які вырабляе, устанаўлівае або абслугоўвае арматуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацынко́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па ацынкоўцы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабо́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца перабіраннем, сартаваннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)