чарапі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да чарапіцы; прызначаны для вырабу чарапіцы. 
2. Зроблены з чарапіцы. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарапі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да чарапіцы; прызначаны для вырабу чарапіцы. 
2. Зроблены з чарапіцы. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пры́гарадны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да прыгарада; знаходзіцца ў прыгарадзе. 
2. Які мае адносіны да транспартных зносін паміж горадам і прыгарадам. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
у́нікум, ‑а, 
Рэдкі, адзіны ў сваім родзе экземпляр (прадмет або чалавек). 
[Лац. unicum — адзіны ў сваім родзе.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шы́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да шыны (у 1, 2 знач.); прызначаны для вырабу шын. 
2. 
3. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мало́чны, -ая, -ае.
1. 
2. Які дае многа малака.
3. Звязаны з перапрацоўкай малака.
4. Які выдзяляе малако.
5. Прызначаны для малака.
6. Выкармлены малаком.
7. у 
Малочны брат або малочная сястра — аб няродных людзях, выкармленых малаком адной жанчыны.
Малочныя зубы — зубы ў дзяцей, якія выпадаюць пасля шасцігадовага ўзросту.
Малочныя рэкі з кісельнымі берагамі (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
набраха́ць, ‑брашу, ‑брэшаш, ‑брэша; 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́крыўка, ‑і, 
Тое, чым накрыта зверху што‑н. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрыя́зь, ‑і, 
Тое, што і непрыязнасць (у 2 знач.). 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ме́дный 
ме́дная про́волока ме́дны дрот;
ме́дная руда́ ме́дная руда́;
ме́дный купоро́с 
ме́дный век 
ме́дный 
ме́дные де́ньги медзякі́, ме́дныя гро́шы;
ме́дный го́лос ме́дны го́лас;
ме́дный ствол сосны́ ме́дны ствол сасны́;
◊
ме́дного гроша́ не сто́ит ме́днага гро́ша не варт (ва́рта);
ме́дный лоб ме́дны лоб.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
са́харный
1. цукро́вы;
са́харная промы́шленность цукро́вая прамысло́васць;
са́харный 
са́харный песо́к цу́кар-пясо́к (пескавы́ цу́кар);
са́харная пу́дра цукро́вая пу́дра;
са́харная свёкла цукро́выя буракі́;
са́харный тростни́к цукро́вы трыснёг;
са́харный клещ 
са́харная боле́знь 
са́харная кислота́ 
2. 
са́харные ре́чи ліслі́выя (мядо́выя) сло́вы;
са́харные уста́ мядо́выя ву́сны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)