змыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. змыкаць — самкнуць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. змыкацца — самкнуцца. Змыканне радоў. Змыканне губ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адме́на, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмяняць, адменьваць — адмяніць.

2. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмяняцца, адменьвацца — адмяніцца; змена, перамена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разліццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. разліваць — разліць (у 2 знач.); дзеянне і стан паводле дзеясл. разліцца (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапле́нне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. тапіць ​2.

тапле́нне 2, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. тапіць ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ува́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ува́рваць — увары́ць і ува́рвацца — увары́цца.

уварва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. урыва́цца — уварва́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіксава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. фіксаваць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. фіксавацца. Фіксаванне сігналу. Фіксаванне малюнка. Фіксаванне плёнкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фікса́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. фіксаваць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. фіксавацца. Фіксацыя ўвагі. Фіксацыя тканкі. Фіксацыя землетрасення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́шванне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. навешваць ​1 — навесіць.

наве́шванне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. навешваць ​2 — навешаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недасыпа́нне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. недасыпаць ​1 — недаспаць.

недасыпа́нне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. недасыпаць ​2 — недасы́паць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыме́шванне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымешваць ​1 — прымясіць.

прыме́шванне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымешваць ​2 — прымяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)