пустаме́льства, ‑а, н.
Пустыя размовы; балбатня. «Не выцягнуць, — прыйшло першае рашэнне [Чарнавусу], — пустамельства ўсё гэта». Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
улічы́цца, улічыцца; зак.
Быць прынятым пад увагу; залічыцца. [Пан Вінцук:] — Гэта ўлічыцца .. [доктару] пры атрыманні пажыццёвай пенсіі. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чый I, (род. чыйго́, дат. чыйму́, твор., предл. чыі́м; чыя́ ж., чыё ср., мн. чые́) мест.
1. вопр. чей;
ч. гэ́та го́лас? — чей э́то го́лос?;
чыя́ гэ́та кні́га? — чья э́то кни́га?;
чыё апавяда́нне? — чей расска́з?;
2. относ. чей;
не ве́даю, ч. гэ́та дом — не зна́ю, чей э́то дом;
геро́й, ч. по́дзвіг усі́м вядо́мы — геро́й, чей по́двиг всем изве́стен
чый II, род. чы́ю сущ., мн. нет, бот. чий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наба́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да набату; прызначаны для набату (у 1 знач.). Набатны звон. □ Гэта не вецер калыша лясы, Гэта трывогі звіняць галасы, Гэта ў рэйку набатную б’юць. Танк.
2. перан. Які гучыць, як набат. Праз сотні кіламетраў, якія аддзялялі нас ад лініі фронта, у глыбокім варожым тыле, чулі мы набатны заклік нашай слаўнай партыі і ўрада ўзнімацца на бязлітасную барацьбу з гітлераўскімі захопнікамі. Казлоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ско́бля, ‑і, ж.
Прылада ў выглядзе нажа з ручкамі па канцах для стругання начарна або здзірання кары з бярвення; струг. Каля стальмашні чалавек дзесяць цесляроў акорвалі скоблямі слупы для электралініі. Паслядовіч. [Настаўнік:] — Што гэта ў цябе, хлопчык? [Міхаська:] — А гэта скобля, жэрдзе скабліць. Скрыпка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патрэ́бна в знач. безл. сказ. ну́жно, на́до, тре́буется;
на гэ́та п. шмат ча́су — на э́то ну́жно (на́до, тре́буется) мно́го вре́мени
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
на́дта
1. нареч. о́чень, весьма́, бо́льно; сли́шком;
2. в знач. сказ. чрезме́рно, сли́шком;
гэ́та ўжо на́дта — э́то уже́ чрезме́рно (сли́шком)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уме́ць несов. уме́ть;
◊ гэ́та ж трэ́ба ўмець! — э́то же на́до уме́ть;
уме́ю, ды не сме́ю — погов. уме́ю, да не сме́ю
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ашу́ка, ‑і, ж.
Абл. Падман, хлусня, ашуканства. Як паглядзеў, Жахнуўся ён: — Што гэта за ашука? Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заба́ўна,
1. Прысл. да забаўны.
2. у знач. вык. Прыносіць задавальненне, пацяшае. Усё гэта вельмі забаўна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)