навэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., чаго.

Прыгатаваць пры дапамозе вэнджання нейкую колькасць. Навэндзіць шынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., чаго.

Прыгатаваць шляхам вялення ў нейкай колькасці. Навяліць рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

награфі́ць, ‑флю, ‑фіш, ‑фіць; зак., чаго.

Разлінеіць на графы ў нейкай колькасці. Награфіць паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што і чаго.

Разм. Наарфаваць дадаткова. Падарфаваць крыху збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што і чаго.

Крыху, або дадаткова павэндзіць. Падвэндзіць каўбасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падцадзі́ць, ‑цаджу, ‑цэдзіш, ‑цэдзіць; зак., чаго.

Нацадзіць дадаткова, яшчэ крыху. Падцадзіць малака ў збан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куры́льніца, ‑ы, ж.

Пасудзіна, у якой спальваюць пахучыя рэчывы для абкурвання каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лічы́льшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць падлік каго‑, чаго‑н. Лічыльшчыкі па перапісу насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малапрыго́дны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова прыгодны для чаго‑н. Малапрыгодная зямля. Малапрыгодны для будаўніцтва лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панажыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Нажыць паступова што‑н. (пра маёмасць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)