апрана́цца несов.

1. одева́ться;

2. разг. (обеспечиваться одеждой) одева́ться;

3. (у каго, у што) наряжа́ться (кем, во что), одева́ться (кем, во что)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрану́цца сов.

1. оде́ться;

2. разг. (обеспечиться одеждой) оде́ться;

3. (у каго, у што) наряди́ться (кем, во что), оде́ться (кем, во что)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адступа́цца несов.

1. отступа́ть, отходи́ть; (в сторону — ещё) сторони́ться;

2. перен. отступа́ться;

3. (ад каго) отступа́ться, оставля́ть (кого);

1-3 см. адступі́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налуча́ць несов., разг.

1. напада́ть, натыка́ться, ната́лкиваться, набреда́ть;

2. настига́ть, застига́ть;

3. (каго, што) случа́ться (с кем, чем);

1-3 см. налучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падве́зці сов., в разн. знач. подвезти́;

п. каго́е́будзь — подвезти́ кого́-л.;

п. к до́му — подвезти́ к до́му;

п. дроў — подвезти́ дров

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераадо́ленне ср.

1. (каго, што) побе́да ж. (над кем, чем);

2. преодоле́ние;

3. преодоле́ние, переси́ливание, превозмога́ние;

1-3 см. пераадо́лець 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праня́цца сов.

1. пропита́ться;

сце́ны ~нялі́ся ві́льгаццю — сте́ны пропита́лись сы́ростью;

2. преиспо́лниться;

п. пава́гай да каго́е́будзь — преиспо́лниться уваже́нием к кому́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дастры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце, ‑стрыгуць; пр. дастрыг, ‑па; зак., каго-што.

Скончыць стрыгчы каго‑, што‑н.; давесці стрыжку да канца ці да якога‑н. месца. Дастрыгчы авечак. Дастрыгчы галаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зла́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Высачыўшы, затрымаць, злавіць каго‑н. Генерал абвесціць усяму войску: «Шляхціч Ялавіцкі злапаў бальшавіцкага камісара». Баранавых. Выйсце адно. Пакуль не злапалі — трэба ў лес... Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахапі́ць, ахаплю, ахопіш, ахопіць; зак., каго-што.

1. Тое, што і абхапіць.

2. Уключыць у сферу свайго дзеяння, уплыву каго‑, што‑н.

•••

Як вокам ахапіць (акінуць, агледзець, скінуць) — колькі можна ўбачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)