прако́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пракопваць — пракапаць і пракопвацца — пракапацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праліццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. праліць і праліцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пралятаць ​1 — праляцець (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прамываць — прамыць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прапальваць — прапаліць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапа́рванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. прапарваць — прапарыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапіццё, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. прапіваць — прапіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прараста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прарастаць — прарасці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прарываць ​1 — прарваць (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасаваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)