абво́дны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для абводу чаго‑н.; які акружае што‑н. Абводны канал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Зрабіць гэблем гладкай паверхню чаго‑н. Абгабляваць дошку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мата́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прыстасаванне для змотвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матрыцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) матрыцу чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў сярэдзіне чаго‑н.; пасярэдні. Медыяльная група мышцаў.

[Ад лац. medialis — які знаходзіцца пасярэдзіне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́шалка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада для размешвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мініяцю́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мініяцюрнага (у 2 знач.); незвычайна малыя памеры каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́кіш, ‑у, м.

1. Мяккая частка печанага хлеба.

2. Мяккая частка чаго‑н.; мякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., чаго.

Ачысціць пры дапамозе арфы ​2 нейкую колькасць збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навадні́цца, ‑ніцца; зак.

Запоўніцца вельмі вялікай колькасцю каго‑, чаго‑н. Рынак навадніўся іншаземнымі таварамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)