навэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., чаго.

Прыгатаваць пры дапамозе вэнджання нейкую колькасць. Навэндзіць шынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)