накла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. накладваць — накласці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наклёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. наклёўвацца — наклюнуцца (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. паколваць — накалоць (у 3–6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. накочваць — накаціць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. наліваць — наліць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наляга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. налягаць — налегчы (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. настройваць — настроіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наступа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. наступаць ​1 (у 1, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павышэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. павышаць — павысіць і павышацца — павысіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддо́брыванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паддобрываць — паддобрыць і паддобрывацца — паддобрыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)