Verbum

крамні́на, ‑ы, ж.

Разм. Матэрыя фабрычнага вырабу. [Кастусь] пачаў угаворваць [Волечку] не шкадаваць тых грошай за каня і набраць крамніны на плацце. Чорны.

куро́дымець і курады́мець, ‑млю, ‑міш, ‑міць; незак.

Вылучаць куродым; дымець. У лучніку куродымела смаловая лучына. Мурашка. Пакінутая .. нядаўна лямпа курадымела. Чорны.

малача́йнік, ‑у, м.

Тое, што і малачай. Увосень.. разгорнецца дзе над каляінай позні, сіратлівы малачайнік — дробная кветка на высокім сцябле. Чорны.

малю́сенькі, ‑ая, ‑ае.

Вельмі маленькі. [Люба:] — Фабрыка была малюсенькая, цесная, недзе было павярнуцца. Чорны. Малюсенькая крынічка пакацілася па каналу ў Міранку. Колас.

зубі́ць, зублю, зубіш, зубіць; незак., што.

Вастрыць, насякаючы, наразаючы зуб’е. Мікуця на полі не было, ён зубіў у кузні сярпы. Чорны.

забра́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць бразгаць. // Бразнуць некалькі раз запар. Забраэгалі дзверы, і дзве постаці пайшлі паволі на вуліцу. Чорны.

загуме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за гумном, за гумнамі. Мінуў .. [Няміра] платы і выйшаў на загуменную дарогу. Чорны.

•••

Варона загуменная гл. варона.

замашны́, ‑ая, ‑ое.

Ёмкі, важкі, зручны для замаху. Замашны венік. Замашны серп. □ Ракуцька.. хапіў замашны кій і пагнаўся за Паліводскім. Чорны.

го́ркасць, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і горыч. Малая не магла ўседзець дома.., пакуль не сплыла патроху горкасць з душы. Чорны.

дажа́ць, ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; ‑жнём, ‑жняце; зак., што.

Скончыць жаць, зжаць да канца. Калгаснікі дажалі жыта і пачалі жаць ярыну. Чорны.