дыхраі́зм, ‑у,
[Ад грэч. di — двойчы і chróa — колер.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыхраі́зм, ‑у,
[Ад грэч. di — двойчы і chróa — колер.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канфармі́зм, ‑у,
Прыстасавальніцтва, пасіўнае прыняцце існуючага парадку, пануючых поглядаў і пад.; адсутнасць уласных пазіцый і беспрынцыповае прытрымліванне
[Ад лац. conformis — падобны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падаі́ць, ‑даю, ‑доіш, ‑доіць;
1. Закончыць даенне.
2. і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патруці́ць, ‑тручу, ‑труціш, ‑труціць;
Атруціць ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапало́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Вельмі моцна спалохацца, напалохацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
светаўспрыма́нне, ‑я,
Успрыманне чалавекам навакольнага свету (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыёль, ‑і,
Трохдольная рытмічна я музычная фігура ў музыцы двухдольнага размеру; група з трох рытмічна аднолькавых пот, роўных па працягласці дзвюм нотам
[Ням. Triole.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хаўру́сны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пло́ччынка ’вудачка, прыстасаваная для
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
блуд, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)