прыхо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыхоўваць — прыхаваць і прыхоўвацца — прыхавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пантэі́зм, ‑у, м.

Філасофскае ідэалістычнае вучэнне, паводле якога бог атаясамліваецца з прыродай.

[Ад грэч. pan — усё і theōs — бог.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папраўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. папраўляць — паправіць (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўны, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пасіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плінто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плінтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прабіваць — прабіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

права́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. праварваць — праварыць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праве́трыванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праветрываць — праветрыць і праветрывацца — праветрыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

право́дзіны, ‑дзін; адз. няма.

Дзеянне паводле дзеясл. праводзіць — правесці (у 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадо́ўжванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадоўжваць — прадоўжыць і прадоўжвацца — прадоўжыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)