павысяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Высячы ўсё або вялікую колькасць чаго‑н. Павысякаць лясы. Павысякаць надпісы на скалах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паго́цквацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Гоцкацца злёгку або час ад часу. Пасля шашы танк пагоцкваўся на калдобінах. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Давучыць усіх, многіх або ўсё, многае. Падавучваць сваіх вучняў. Падавучваць ролі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падвэндзіць.

2. у знач. прым. Крыху або дадаткова павэнджаны. Падвэнджаная шынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які жыве або знаходзіцца, змяшчаецца каля горада, непадалёку ад горада; прыгарадны. Падгародныя жыхары. Падгародныя калгасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падстры́гчыся, ‑стрыгуся, ‑стрыжэшся, ‑стрыжэцца; ‑стрыжомся, ‑стрыжацеся; пр. падстрыгся, ‑стрыглася; заг. падстрыжыся; зак.

Падстрыгчы самому або даць падстрыгчы сабе валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магнезі́т, ‑у, М ‑зіце, м.

Мінерал белага або жаўтавата-шэрага колеру; прыродная вуглякіслая соль магнію (выкарыстоўваецца як вогнеўстойлівы матэрыял).

[Ад н.-лац. magnesia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадэмуазе́ль, нескл., ж.

Ветлівы зварот да дзяўчыны ў Францыі і некаторых іншых краінах, які далучаецца да імя або прозвішча.

[Фр. mademoiselle — паненка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маі́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маісу. Маісавая салома. // Здабыты або прыгатаваны з маісу. Маісавы алей. Маісавы хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плю́ска, ‑і, ДМ плюсцы; Р мн. ‑сак; ж.

Утварэнне з лісцяў, якое абкружае аснову плода або ўвесь плод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)