адмяжо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмяжоўваць — адмежаваць і адмяжоўвацца — адмежавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адпальваць — адпаліць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпіха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпіхаць — адапхнуць і адпіхацца — адапхнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпі́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпіхваць — адпіхнуць і адпіхвацца — адпіхнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адпускаць — адпусціць (у 1–5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаграва́нне, ‑я, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абаграваць — абагрэць і абагравацца — абагрэцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абву́гліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвугліваць — абвугліць і абвуглівацца — абвугліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абго́ртванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абгортваць — абгарнуць і абгортвацца — абгарнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абды́м, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. абдымаць — абняць (у 3 знач.); ахоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абіваць — абабіць і абівацца — абабіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)