падця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падцягваць — падцягнуць і падцягвацца — падцягнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшалёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падшалёўваць — падшаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазнава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пазнаваць — пазнаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памякчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле дзеясл. памякчэць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павышэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. павышаць — павысіць і павышацца — павысіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддо́брыванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паддобрываць — паддобрыць і паддобрывацца — паддобрыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. накочваць — накаціць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. наліваць — наліць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наляга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. налягаць — налегчы (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напя́тасць, ‑і, ж.

Стан паводле дзеясл. напяцца (у 1 знач.). Напятасць струны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)