ішэмі́я, ‑і,
Малакроўе органа ці асобнага яго ўчастка з-за абмежаванасці прытоку крыві пры закупорцы
[Грэч. ischō — затрымліваю і haima — кроў.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ішэмі́я, ‑і,
Малакроўе органа ці асобнага яго ўчастка з-за абмежаванасці прытоку крыві пры закупорцы
[Грэч. ischō — затрымліваю і haima — кроў.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
какаі́н, ‑у,
Ядавітае рэчыва, якое здабываецца з лісця какаінавага куста і выкарыстоўваецца як мясцовы абязбольваючы
[Ісп. cacaina.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кан’екту́ра, ‑ы,
1.
2. Выпраўленне
[Ад лац. conjecture — меркаванне, здагадка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кансо́рцыум, ‑а,
Часовае пагадненне паміж некалькімі капіталістычнымі банкамі
[Ад лац. consortium — саўдзел.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гібры́д, ‑а,
Арганізм, атрыманы ў выніку скрыжавання раслін
[Ад лац. hibrida — помесь.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гіганты́зм, ‑у,
Празмерны рост чалавека, жывёліны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гліса́нда,
Прыём ігры на музычным інструменце: хуткі прабег пальцам па клавішах
[Іт. glissando — які слізгае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зашліфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аўтара́лі,
[Ад аўта і англ. rally — злёт.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аўтахто́ны, ‑аў;
Карэннае, спрадвечнае насельніцтва краіны; абарыгены.
[Грэч. autochthon — тубылец, туземец.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)