какаі́н, ‑у, м.

Ядавітае рэчыва, якое здабываецца з лісця какаінавага куста і выкарыстоўваецца як мясцовы абязбольваючы або наркатычны сродак.

[Ісп. cacaina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)