Тако́ўскі (тако́вский, тако́вський) ’падобны’, ’гэтакі’ (Нас.), ’які заслугоўвае ўвагі, пахвалы або неадабрэння — асаблівы’ (ТСБМ), ’такі’ (Ласт., Сцяшк., Кал., Скарбы), такі́вськый ’найбольш зручны ў дадзены момант’ (Сл. Брэс.), ст.-бел. таковськиі ’такі’ (XVI ст., Карскі 2-3, 54). Наватвор на базе *takovъ (Карскі, там жа; ESSJ SG, 2, 643), гл. таковы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нераспазнава́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, які цяжка адрозніць ад другога, вельмі падобны, аднолькавы. Нераспазнавальныя рысы аблічча.
2. Такі, які цяжка, немагчыма разгледзець, распазнаць. Нераспазнавальныя адценні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Малашча́вы ’ярка-зялёны’ (свісл., Сцяшк. Сл.). Утворана ад малача́й — менавіта такі зялёны колер маюць лісты малачаю вясной.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ке́пскі, -ая, -ае.
1. Не такі, як трэба, якога хацелася б; дрэнны.
К. малаток.
Кепска (прысл.) зроблена акно.
2. у знач. вык. ке́пска каму. Пра цяжкі душэўны або фізічны стан.
Дзіцяці стала к.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
непрыкме́тны і непрыме́тны, -ая, -ае.
1. Такі, які цяжка заўважыць, прыкмеціць; нязначны.
Непрыкметная крынічка.
Прайсці непрыметна (прысл.).
2. Які не вылучаецца сярод іншых.
Н. чалавек.
|| наз. непрыкме́тнасць, -і, ж. і непрыме́тнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нязло́мны, -ая, -ае.
1. Такі, якога нельга перамагчы, знішчыць; вельмі ўстойлівы, моцны.
Н. народ.
2. перан. Стойкі, цвёрды ў перакананнях, намерах; які выражае цвёрдасць, стойкасць.
Нязломная вера ў перамогу.
|| наз. нязло́мнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маркгра́ф, ‑а, м.
Гіст. Тытул правіцеля маркі 2 (у 1 знач.); асоба, якая мае такі тытул. // Спадчынны тытул некаторых германскіх князёў; асоба, якая мае такі тытул.
[Ням. Markgraf.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
невыла́зны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, па якому цяжка прайсці, з якога цяжка выбрацца; непраходны. Невылазная гразь.
2. перан. Такі, ад якога цяжка, немагчыма вызваліцца. Невылазныя даўгі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адчапны́, ‑ая, ‑ое.
Такі, які можа быць адчэплены.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зразны́, ‑ая, ‑ое.
Такі, які зразаецца. Зразныя панты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)