высокакваліфікава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае высокую кваліфікацыю. Высокакваліфікаваны рабочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлі́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст са адліўцы рэчаў, дэталей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водаадлі́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які адпампоўвае ваду ў шахтах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдзіма́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца выдзіманнем шкляных вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбіра́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца разбіраннем жывёльных туш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлі́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца разліўкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разраза́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які робіць разрэзку чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́мшчык, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на лесапільнай раме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшліхто́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы тэкстыльнай вытворчасці, спецыяліст па расшліхтоўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафінёршчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які абслугоўвае рафінёрныя апараты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)