Verbum

карыкату́рны, -ая, -ае.

1. гл. карыкатура.

2. перан. Смешны, недарэчны, прыдатны для карыкатуры.

К. выгляд.

|| наз. карыкату́рнасць, -і, ж.

катава́сія, -і, ж.

1. Песнапенне, што выконваецца абодвума клірасамі, якія выходзяць на сярэдзіну царквы.

2. перан. Беспарадак, неразбярыха (жарт.).

кругагля́д, -а, М -дзе, м.

1. Прастора, якую можна ахапіць позіркам.

2. перан. Аб’ём ведаў, інтарэсаў.

Пашыраць свой к.

адужэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; -жэ́й; зак. (разм.).

1. Набрацца сілы, ачуняць пасля хваробы.

2. перан. Пабагацець.

Змянілася, адужэла вёска.

аз, аза́, м.

1. Старадаўняя назва літары «а».

2. перан., мн. азы́, -о́ў. Пачатковыя звесткі (разм.).

Пачаць з азоў.

амо́рфны, -ая, -ае.

1. Які не мае крышталічнай будовы (спец.).

2. перан. Бясформенны, расплывісты (кніжн.).

|| наз. амо́рфнасць, -і, ж.

амплуа́, нескл., н.

1. Пэўнае характэрнае кола роляў, якія выконваюцца акцёрам.

А. коміка.

2. перан. Сфера заняткаў каго-н.

а́спід¹, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Род ядавітай змяі.

2. перан. Злы, зламыслы, падступны чалавек (лаянк.).

бе́здань, -і, ж.

1. Невымерная глыбіня; прорва.

Чорная б.

Марская б.

2. перан., чаго. Вялікая колькасць; безліч.

Б. спраў.

безжыццёвы, -ая, -ае.

1. Мёртвы.

Безжыццёвае цела.

2. перан. Пазбаўлены выразнасці, малавыразны, пусты.

Б. позірк.

|| наз. безжыццёвасць, -і, ж.