чараўні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.
1. гл. чараўнік.
2. перан. Пра вельмі прыгожую жанчыну.
|| прым. чараўні́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)