храпці́, -пу́, -пе́ш, -пе́; -пём, -пяце́, -пу́ць; хроп, храпла́, -пло́; -пі́;
1. Утвараць храп.
2. Спаць моцным сном (
3. (1 і 2
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
храпці́, -пу́, -пе́ш, -пе́; -пём, -пяце́, -пу́ць; хроп, храпла́, -пло́; -пі́;
1. Утвараць храп.
2. Спаць моцным сном (
3. (1 і 2
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навіга́цыя, -і,
1. Суднаходства, мараплаванне.
2. Перыяд года,
3. Навука аб спосабах выбару шляху і метадах ваджэння суднаў, лятальных і касмічных апаратаў.
4. Тэхналогія, працэс кіравання і выбару аптымальнага маршруту для транспартнага сродку з дапамогай навігатара (у 2
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
не́дзе,
1. У нейкім, дакладна невядомым месцы; дзесьці.
2. з
3. з
4. Невядома куды, кудысьці.
5.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ла́ска¹, -і,
1. Выражэнне любові, пяшчоты; цёплыя адносіны да каго
2. Ветлівасць, далікатнае абыходжанне, прыхільнасць, лагоднасць, спагада.
Быць у ласцы (
Дзякуй за ласку — шчыра дзякую.
Зрабіць ласку — аказаць паслугу.
Увайсці (убіцца) у ласку (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сто́йка¹, -і,
1. У гімнастыцы і ў страі: пастава цела чалавека, пры якой рукі апушчаны, корпус нерухомы і прамы, ногі выпрастаны і пяткі пастаўлены разам.
2. У гімнастыцы: пастава цела галавой уніз, пры якой апорай з’яўляюцца выцягнутыя рукі або галава, а ногі вертыкальна падняты ўверх.
3. Нерухомая поза паляўнічага сабакі,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бясхма́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Без хмар; ясны.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Валы́ніцца ’валэндацца, займацца, цягнуць час’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́брындзіцца ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гандля́рства, ‑а,
1. Занятак гандляра; гандаль.
2. Паводзіны гандляра; імкненне да нажывы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
старшынёўскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да старшыні, належыць яму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)