Verbum

паце́пваць, -аю, -аеш, -ае; незак., чым.

Час ад часу злёгку сцепаць, рабіць сутаргавыя рухі (звычайна плячамі).

Зябка п. плячамі.

|| наз. паце́пванне, -я, н.

а́стра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Травяністая дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з буйнымі кветкамі рознай афарбоўкі, звычайна без паху.

|| прым. а́стравы, -ая, -ае.

ба́ржа, -ы, мн. -ы, барж і -аў, ж.

Грузавое несамаходнае судна, звычайна пласкадоннае.

Везці гравій на баржах.

Б.-цыстэрна.

|| прым. ба́ржавы, -ая, -ае.

абро́к², -у, м.

Корм для коней, звычайна авёс.

Не даўшы аброку, не бі кіем па боку (прыказка).

|| прым. абро́чны, -ая, -ае.

Аброчная торба.

корт¹, -у, М -рце, м.

Баваўняная тканіна, звычайна цёмнага колеру, для рабочага і спартыўнага адзення; «чортава скура».

|| прым. карто́вы, -ая, -ае.

Картовыя штаны.

ты́чыцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -чыцца; незак., каго-чаго.

Мець адносіны, дачыненне да каго-, чаго-н.

Гэта яго не тычыцца.

фалія́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Тоўстая кніга вялікага фармату, звычайна старадаўняя.

|| прым. фалія́нтавы, -ая, -ае і фалія́нтны, -ая, -ае.

хвошч, хвашчу́, мн. хвашчы́, хвашчо́ў, м.

Шматгадовая споравая расліна сямейства хвашчовых з зялёнымі, звычайна галінастымі сцёбламі і лускаватым лісцем.

|| прым. хвашчо́вы, -ая, -ае.

яныча́ры, -аў, адз. яныча́р, -а, м.

Прывілеяваная пяхота ў султанскай Турцыі, якая выкарыстоўвалася звычайна ў якасці паліцэйскіх, карных войск.

|| прым. яныча́рскі, -ая, -ае.