цура́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак., каго-што.

1. Пазбягаць каго‑, чаго‑н.; ухіляцца ад зносін з кім‑н., ад выканання чаго‑н. Не зведаў хлапчук .. пяшчотаў змалку і цяпер цураўся іх. Пальчэўскі. [Сымон:] — Ды гэта і няважна, дзе чалавек аблюбуе сабе прыстанішча — у вёсцы ці ў горадзе, важна тое, каб свайго люду не цураўся. М. Ткачоў. Заўсёды жартаўлівы і вясёлы, ён [Міхал], здавалася, ніколі ні на каго не крыўдаваў, не цураўся ніякай працы. Машара.

2. Адракацца ад каго‑, чаго‑н., выракацца каго‑, чаго‑н. [Ціток:] — Хоць ты бяры, чалавек, ды сваёй хаты цурайся. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

башма́к

1. чараві́к, -ка м.;

2. спец. башма́к, -ка́ м.;

◊

быть под башмако́м (у кого) быць пад пято́й (у каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

офо́рмить сов., в разн. знач. афо́рміць;

офо́рмить стенгазе́ту афо́рміць насценгазе́ту;

офо́рмить кого́-л. на рабо́ту афо́рміць каго́-не́будзь на рабо́ту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наслаждаться це́шыцца (кім, чым); мець (атры́мліваць) асало́ду (уце́ху) (ад каго, чаго);

наслажда́ться прекра́сными стиха́ми з асало́дай чыта́ць (слу́хаць) цудо́ўныя ве́ршы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́жничать несов., разг.

1. (любезничать) заляца́цца (да каго), гавары́ць кампліме́нты (каму); (взаимно) галу́біцца, мілава́цца, пе́ставацца;

2. (деликатничать) даліка́тнічаць; (церемониться) цырымо́ніцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

принесе́ние прынясе́нне, -ння ср.;

принесе́ние прися́ги прынясе́нне прыся́гі, прысяга́нне;

принесе́ние в же́ртву ахвярава́нне (кім, чым), прынясе́нне ў ахвя́ру (каго, чаго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

присмотре́ть сов.

1. (за кем, чем) панагляда́ць; дагле́дзець (каго, што); (последить) пасачы́ць, паназіра́ць;

2. (высмотреть, приискать) разг. нагле́дзець; см. присма́тривать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проволочи́ться

1. (протащиться) прост. правалачы́ся, працягну́цца;

2. (некоторое время за кем-л.) разг., уст. празаляца́цца (да каго), працяга́цца (за кім).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

справля́ться​I несов.

1. (делать, исполнять что-л.) спраўля́цца;

2. (одолевать в борьбе) спраўля́цца, адо́льваць (каго, што); см. спра́виться​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падтрыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ы́маны; зак.

1. каго-што. Прытрымаўшы, не даць упасці.

П. пад руку.

2. перан., каго (што). Аказаць каму-н. дапамогу, садзейнічанне.

П. сябра ў цяжкую мінуту.

П. добрай парадай.

3. перан., каго-што. Выказаўшы згоду, адобрыўшы, выступіць у абарону каго-, чаго-н.

П. чыю-н. кандыдатуру.

4. што. Не даць спыніцца, парушыцца чаму-н.

П. агонь у пліце.

П. гутарку.

|| незак. падтры́мліваць, -аю, -аеш, -ае; наз. падтры́мліванне, -я, н.

|| наз. падтрыма́нне, -я, н. (да 4 знач.) і падтры́мка, -і, ДМ -мцы, ж. (да 1—3 знач.).

Падтрыманне артылерыйскім агнём.

Падтрымка прапановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)