разду́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан раздутага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разро́зненасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан разрозненага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раз’ю́шанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан раз’юшанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассы́пістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан рассыпістага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассы́пчатасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан рассыпчатага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчлянёнасць, ‑і, ж.

Стан расчлянёнага. Расчлянёнасць рэльефу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́чыўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан рэчыўнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самасці́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан самасційнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіратлі́васць, ‑і, ж.

Стан сіратлівага. Пачуццё сіратлівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сканфу́жанасць, ‑і, ж.

Стан сканфужанага; збянтэжанасць, няёмкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)