абкле́йшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца абклейкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпа́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па абпальванню. Абпальшчык вапны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

басо́ншчык, ‑а, м.

Майстар ці рабочы, які вырабляе басоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́пельнік, ‑а, м.

Разм. Рабочы, што здабывае вапняк, вапну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кардо́ншчык, ‑а, м.

Рабочы, заняты вырабам кардону або карданажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карусе́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на карусельным станку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малакваліфікава́ны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова кваліфікаваны, нізкай кваліфікацыі. Малакваліфікаваны рабочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зма́зчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца змазкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізаліро́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца ізаліроўкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каменябо́ец, ‑бойца, м.

Рабочы, які разбівае каменне на шчэбень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)