адзервяне́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан адзервянелага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азада́чанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан азадачанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акасцяне́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан акасцянелага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запало́ханасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан запалоханага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запужа́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан запужанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зара́жанасць, ‑і, ж.

Стан заражанага. Заражанасць паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засаро́мленасць, ‑і, ж.

Стан засаромленага. Дзявочая засаромленасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засме́чанасць, ‑і, ж.

Стан засмечанага. Засмечанасць насення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звадкава́цца, ‑куецца; зак.

Перайсці ў вадкі стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разду́млівасць, ‑і, ж.

Стан і ўласцівасць раздумлівага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)