по́льза кары́сць, -ці
извле́чь по́льзу займе́ць (
в по́льзу на кары́сць;
э́то говори́т в его́ по́льзу гэ́та гаво́рыць на яго́ кары́сць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́льза кары́сць, -ці
извле́чь по́льзу займе́ць (
в по́льзу на кары́сць;
э́то говори́т в его́ по́льзу гэ́та гаво́рыць на яго́ кары́сць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пропи́ска
постоя́нная пропи́ска пастая́нная прапі́ска;
вре́менная пропи́ска часо́вая прапі́ска;
листки́ для пропи́ски лісткі́ для прапі́скі;
получи́ть пропи́ску
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
страхо́вка
страхо́вка до́ма страхо́ўка до́ма;
получи́ть страхо́вку
страхо́вка гимна́ста страхо́ўка гімна́ста;
страхо́вка от неприя́тностей страхо́ўка ад непрые́мнасцей;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
удовлетвори́тельно
1.
зада́ние вы́полнено удовлетвори́тельно зада́нне вы́канана здавальня́юча;
2.
по фи́зике получи́ть удовлетвори́тельно па фі́зіцы
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здавальня́юча
1.
2. (об отметке)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мо́дуль, ‑я,
1. У тэхніцы — назва некаторых каэфіцыентаў.
2. У матэматыцы — лік, на які трэба памножыць лагарыфм адной сістэмы, каб
3. У будаўнічай справе і архітэктуры — умоўная адзінка даўжыні, якая ўжываецца для каардынацыі памераў будоў, збудаванняў і іх частак.
[Фр. module, ад лац. modulus — мера.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць;
1. Узважыць усё, многае або ўсіх, многіх.
2. Узважыць яшчэ раз.
3. Перасягнуць у вазе.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблі́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акало́дак, ‑дка,
1. Падраздзяленне пуцявой дыстанцыі.
2. Падраздзяленне паліцэйскага гарадскога ўчастка ў дарэвалюцыйнай Расіі.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нара́д, -а,
1. Вуснае або пісьмовае распараджэнне на выкананне якой
2. Якая
3. Група ваеннаслужачых, якія выконваюць такое заданне (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)