прако́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пракоўваць — пракаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасве́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прасвечваць — прасвяціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцэнто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акцэнтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амаладжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. амаладзіць, амаладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апладзі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апладзіраваць; плясканне ў далоні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрабо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. апрабоўваць — апрабаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. апухаць — апухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. апушваць — апушы́ць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апы́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. апыльваць — апыліць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арнаменто́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. арнаментаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)