абру́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абрубліваць — абрубіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрушэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абрушыць, абрушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрэ́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абрэзваць — абрэзаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абстрыга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абстрыгаць — абстрыгчы, абстрыгацца — абстрыгчыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсушваць — абсушыць; абсушвацца — абсушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсыпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсыпа́ць — абсы́паць; абсыпа́цца — абсы́пацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абто́птванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абтоптваць — абтаптаць, абтоптвацца — абтаптацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвадне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвадняць — абвадніць. Штучнае абвадненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвалака́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалакаць — абвалачы, абвалакацца — абвалачыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абва́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвальваць — абваліць, абвальвацца — абваліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)