абдыма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абдымаць — абняць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абкладаць — абкласці (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абкладваць — абкласці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абкочваць — абкаціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абку́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абкурваць — абкурыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблытваць — аблытаць, аблытвацца — аблытацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмаладжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абмаладзіць, абмаладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абміра́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абміраць — абмерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абніма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абнімаць — абняць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абру́бка, ‑і, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. абрубіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)