гугено́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гугенотаў. Гугеноцкі рух. Гугеноцкія войны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукаізаляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гукаізаляцыі. Гукаізаляцыйны матэрыял. Гукаізаляцыйныя ўласцівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукаметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гукаметрыі. Гукаметрычная апаратура. Гукаметрычная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гусля́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гусляра, належыць яму. Гуслярская песня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дактрынёрства, ‑а, м.

Кніжн. Дактрынёрскія адносіны да рэчаіснасці; дагматызм. Упадаць у дактрынёрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дактылі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дактыля. Дактылічная страфа. Дактылічная рыфма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да даліны. Далінныя лугі. Далінныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дало́невы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да далоні. Далоневы мускул. Далоневыя складкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасле́дчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да даследчыка, належыць яму. Даследчыцкая работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дацэ́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дацэнта, належыць яму. Дацэнцкая пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)