цаге́льнік, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на цагельні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвіка́р, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца вырабам цвікоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыклява́льнік, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які займаецца цыклёўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цю́бінгшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца ўкладкай цюбінгаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этыке́тчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па вырабу этыкетак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́рабак, -бка, мн. парабкі́, -о́ў і па́рабкі, -аў, м.

Наёмны сельскагаспадарчы рабочы ў памешчыцкай або кулацкай гаспадарцы.

|| ж. парабча́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. парабко́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтама́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Рабочы, які абслугоўвае аўтамат (у 1 знач.).

2. Баец, узброены аўтаматам (у 2 знач.).

|| ж. аўтама́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

награва́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца награваннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накле́йшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца наклейваннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

но́счык, ‑а, м.

Рабочы, які пераносіць што‑н.; насільшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)