прыва́тнік, ‑а, м.
Разм. Прыветны прадпрыемец, гандляр. Гэта азначае, што бераг належыць прыватніку, і калі ты хочаш тут адпачыць або выкупацца — звярніся да гаспадара, ён за пэўную плату дазволіць табе гэта зрабіць. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цвёрда,
1. Прысл. да цвёрды.
2. перан.; безас. у знач. вык. Абавязкова, надзейна. [Курц:] — Выпісаць машыны і паставіць кваліфікаваных людзей. Пакуль гэта ўсё будзе, справа, вядома, зацягнецца, але затое гэта будзе верна і цвёрда. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
генералі́сімус, ‑а, м.
Самае высокае воінскае званне. // Асоба, якая мае гэта званне.
[Ад лац. generalissimus — самы галоўны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кве́тачка ж., уменьш.-ласк. цвето́чек м., цве́тик м.;
◊ гэ́та (усё) яшчэ́ то́лькі ~кі — э́то всё ещё то́лько цвето́чки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па-ро́знаму нареч. по-ра́зному; разли́чно, ра́зно;
гэ́та мо́жна тлума́чыць п. — э́то мо́жно толкова́ть по-ра́зному (разли́чно, ра́зно)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпі́ска ж., в разн. знач. припи́ска;
п. да пісьма́ — припи́ска к письму́;
гэ́та — я́ўная п. — э́то — я́вная припи́ска
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наўра́д нареч. вряд ли, едва́ ли;
н. ці гэ́та яму́ ўда́сца — вряд ли (едва́ ли) э́то ему́ уда́стся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самадзе́йнасць ж., в разн. знач. самоде́ятельность;
маста́цкая с. — худо́жественная самоде́ятельность;
гэ́та што за с.? — э́то что за самоде́ятельность?
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узру́шыць сов. возбуди́ть, взволнова́ть; (с большой силой) потрясти́;
гэ́та падзе́я ўзру́шыла мяне́ — э́то собы́тие возбуди́ло (взволнова́ло, потрясло́) меня́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
квадра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Роўнастаронні прамавугольнік, а таксама прадмет або ўчастак такой формы.
К. стала.
2. У матэматыцы: здабытак ад памнажэння якога-н. ліку на самога сябе.
Дзевяць — гэта к. трох.
3. У матэматыцы: паказальнік ступені, роўны двум.
Узвесці шэсць у к.
|| прым. квадра́тны, -ая, -ае.
К. двор.
К. корань.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)