адпа́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адско́к, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. адскочыць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адта́йванне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. адтайваць — адтаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азада́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. азадачваць ​2 — азадачыць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акірко́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акіркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцэнто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акцэнтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амаладжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. амаладзіць, амаладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апладзі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апладзіраваць; плясканне ў далоні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрабо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. апрабоўваць — апрабаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. апухаць — апухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)