агалашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. агалашаць — агаласіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агляда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. аглядаць — агледзець (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбудо́ва, ‑ы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. адбудоўваць — адбудаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адбываць — адбыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адва́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адвальваць — адваліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкіпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адкіпаць — адкіпець (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкліка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адкліка́ць — адклі́каць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адле́жка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адлежацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмыкаць — адамкнуць, адмыкацца — адамкнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адпадаць — адпасці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)