Verbum

прапа́шчы, -ая, -ае (разм.).

1. Такі, які нельга вярнуць, атрымаць назад.

Прапашчыя грошы.

2. Безнадзейны, ні да чаго не прыгодны.

Прапашчая справа. П. чалавек.

пратэста́нт¹, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Той, хто пратэстуе супраць чаго-н.

|| ж. пратэста́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

прыто́ркнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ні́ся; зак., да каго-чаго (разм.).

Дакрануцца злёгку.

П. да праса.

П. да работы (перан.).

|| незак. прыто́рквацца, -аюся, -аешся, -аецца.

захава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто захоўвае што-н., прытрымліваецца чаго-н.

З. спадчыны.

З. традыцый.

|| ж. захава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

пакланя́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак., каму-чаму (высок.).

Адносіцца да каго-, чаго-н. з глыбокай пашанай, павагай.

П. таленту пісьменніка.

|| наз. паклане́нне, -я, н.

папавадзі́ць, -ваджу́, -во́дзіш, -во́дзіць і папаво́джваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Вадзіць доўга, неаднаразова; павадзіць многа каго-, чаго-н.

Колькі ён папавадзіў (-воджваў) турыстаў.

папрысыха́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Прысохнуць да чаго-н. — пра ўсё, многае, прысохнуць у многіх месцах.

Гразь папрысыхала да калёс.

пасме́шышча, -а, н.

1. Той, з каго (або тое, з чаго) смяюцца, кпяць.

Быць усеагульным пасмешышчам.

2. Здзек, асмяянне.

Выставіць каго-н. на п.

паступо́вы, -ая, -ае.

Які адбываецца не адразу, без рэзкіх змен.

П. пераход да чаго-н. Ажыццяўляць што-н. паступова (прысл.).

|| наз. паступо́васць, -і, ж.

патрэ́ба, -ы, мн. -ы, -рэ́б, ж.

Неабходнасць чаго-н., у чым-н.

Прыйсці да каго-н. па патрэбе.

◊

Па сваёй патрэбе — па натуральнай неабходнасці.