Verbum

га́бітус, ‑у, м.

Спец. Знешні воблік чалавека, жывёльнага або расліннага арганізма. Атлетычны габітус. Змяненне габітусу. Габітус гібрыда.

[Ад лац. habitus — выгляд, склад.]

адрэналі́н, ‑у, м.

Рэчыва, якое выдзяляецца надныркавымі залозамі або вырабляецца сінтэтычна і служыць лекавым сродкам. Раствор адрэналіну.

акампані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Суправаджаць спевы, дэкламацыю або ігру музычнага інструмента акампанементам. Акампаніраваць хору на баяне.

акары́на, ‑ы, ж.

Італьянскі духавы народны музычны інструмент з гліны або фарфору, па гуку падобны на флейту.

аксіяма́тыка, ‑і; ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць аксіём, пакладзеных у аснову той або іншай навукі. Аксіяматыка геаметрыі.

апу́ха, ‑і, ДМ апусе, ж.

Футравая абшыўка па краях адзення або абутку. Апуха даражэй кажуха. Прымаўка.

ардына́р, ‑а, м.

Сярэдні за многа гадоў ўзровень вады ў рэчцы або вадаёме. Вада паднялася вышэй ардынара.

[Лац. ordinarius — звычайны.]

загру́зчык, ‑а, м.

1. Рабочы, заняты загрузкай домны, плавільнай печы і пад.

2. Загрузачны апарат або машына.

замо́р, ‑у, м.

Спец. Масавая гібель рыбы ў выніку недахопу кіслароду або з’яўлення ў вадзе атрутных рэчываў.

запа́шнік, ‑а, м.

Спец. Сельскагаспадарчая прылада для ўзорвання глебы на невялікую глыбіню або для засыпання дасеянага зерня.