закати́ться

1. закаці́цца, мног. пазако́чвацца;

2. (о светилах) зайсці́;

3. перен. (минуть) пага́снуць, міну́ць;

4. (смехом, кашлем и т. п.) разг. зайсці́ся (ад чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́ска прям., перен. ма́ска, -кі ж.;

◊

сбро́сить ма́ску скі́нуць ма́ску;

сорва́ть ма́ску сарва́ць ма́ску;

под ма́ской (кого-, чего-л.) пад ма́скай (каго-, чаго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предвкуша́ть несов. чака́ць (чаго), смакава́ць напе́рад; прадчува́ць; спадзява́цца (на што);

предвкуша́ть удово́льствие адчува́ць прые́мнасць напе́рад;

предвкуша́ть успе́х чака́ць по́спеху, прадчува́ць по́спех, спадзява́цца на по́спех;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прилега́ть несов.

1. прыляга́ць; (облегать — ещё) прыстава́ць; см. приле́чь;

2. (примыкать к чему-л.) прымыка́ць (да чаго); (граничить) межава́ць (з чым), межава́цца (з чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сыр-бо́р / отку́да (из-за чего́) сыр-бо́р загоре́лся погов. адку́ль сыр-бо́р загарэ́ўся, з чаго́ (праз што) ка́ша завары́лася; адку́ль усё лі́ха ўзяло́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наабіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго.

1. Абіраючы, сабраць у нейкай колькасці.

Н. кош сліў.

2. Нааблупліваць, наабрэзваць у нейкай колькасці.

Н. місу бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наба́яць, -ба́ю, -ба́еш, -ба́е; -ба́й; зак., што і чаго (разм.).

1. Расказаць казку, байку або многа казак, баек.

2. Узвесці на каго-н. паклёп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надба́віць, -ба́ўлю, -ба́віш, -ба́віць; -ба́ўлены; зак., што і чаго (разм.).

Тое, што і набавіць.

|| наз. надба́ўка, -і, ДМ -ба́ўцы, мн. -і, -ба́вак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надпі́ска, -і, ДМ -пісцы, мн. -і, -сак, ж.

1. гл. надпісаць.

2. Тое, што змешчана зверху чаго-н. напісанага.

У рукапісе шмат надпісак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наплю́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго і без дап.

Плюхаючы, разліць, наліць на што-н.

Н. вады на падлогу.

|| незак. наплю́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)