звадкава́цца, ‑куецца; зак.

Перайсці ў вадкі стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змізарне́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан змізарнелага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малалю́днасць, ‑і, ж.

Стан малалюднага. Малалюднасць вуліц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарма́льнасць, ‑і, ж.

Якасць і стан нармальнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахле́бніцтва, ‑а, н.

Жыццё нахлебніка; стан нахлебніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неапрацава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неапрацаванага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недапрацава́насць, ‑і, ж.

Стан недапрацаванага; незавершанасць, незакончанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недасле́даванасць, ‑і, ж.

Стан недаследаванага. Недаследаванасць праблемы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаспе́ласць, ‑і, ж.

Стан недаспелага. Недаспеласць пладоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недзеяздо́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан недзеяздольнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)