перадро́давы, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад родамі, папярэднічае родам. Перадродавыя схваткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадэкзаменацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад экзаменам, папярэднічае экзамену. Перадэкзаменацыйныя кансультацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залебези́ть сов. (перед кем) разг. пача́ць выдыга́ць (перад кім, чым), пача́ць падлабу́ньвацца, пача́ць падлі́звацца (да каго, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пада..., прыстаўка (гл. пад...).

Ужываецца замест «пад...»: а) перад збегам двух і больш зычных, напрыклад: падагнуць, падагрэць, падазваць, падарваць, падаткнуць; б) перад зычнымі, пасля якіх пішацца мяккі знак або апостраф, напрыклад: падалью, падаб’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закусі́ць², -ушу́, -у́сіш, -у́сіць; зак.

1. што, чым і без дап. Заесці выпітае (віно, гарэлку і пад.).

2. Крыху паесці, перакусіць перад дарогай (разм.).

|| незак. заку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. заку́сванне, -я, н. і заку́ска, -і, ДМу́сцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арке́стр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сукупнасць музычных інструментаў для выканання музычных твораў; калектыў музыкантаў, якія разам выконваюць твор на розных інструментах.

Духавы а.

Струнны а.

2. Месца ў тэатры перад сцэнай, дзе знаходзяцца музыканты.

|| прым. арке́стравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апраўда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Даказаць сваю невінаватасць.

А. перад народам.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пацвердзіцца; аказацца правільным.

Спадзяванні апраўдаліся.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Акупіцца, атрымаць кампенсацыю.

Расходы апраўдаліся.

|| незак. апра́ўдвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распе́ць, -пяю́, -пяе́ш, -пяе́; -пяём, пеяце́, -пяю́ць; -пе́й; -пе́ты; зак., што.

1. Развучыць, рэпетуючы (музычны твор для голасу).

Р. дуэт.

2. Прымусіць добра гучаць (пра голас, галасы).

Р. хор перад выступленнем.

|| незак. распява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. распява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́струніцца, ‑ніцца; зак.

Разм. Стаць прама, выцягнуцца ў струнку. Выструніцца перад начальствам. □ Убачыўшы лейтэнанта, абодва [салдаты], не выпускаючы здабычы, выструніліся і прывіталі яго. Мележ. Перад Рыгорам раптам выструніўся адзін з новых камандзіраў падрыўных груп. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загаве́цца, ‑еюся, ‑еешся, ‑еецца; зак.

Разм. Паесці скаромнага апошні раз перад пастом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)