Ке́бзаць ’пэцкаць’ (Жыв. сл.). Магчыма, балт. паходжання (< kebsóti). Параўн. літ. kebli пакрыцца клейкай коркай’ (Фрэнкель, 233).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клаўса́ ’хлус’ (Сл. паўн.-зах.). Балтызм. Параўн. літ. klausytis ’падслухоўваць’ (там жа, 473). Гл. таксама хлус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кле́пы: клепое дрэво ’крывое дрэва’ (Маш.). Рэгіянальны балтызм. Параўн. літ. klypti ’згінацца, скрыўляцца’ (Лекс. Палесся, II).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клі́пша ’крываногі чалавек’ (Сл. паўн.-зах.). З літ. klipsas ’хто кульгавы’ (там жа, 477). Гл. клыпша.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крышэ́ць ’запякацца (пра кроў)’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. літ. kreseti ’тс’ (там жа, 2, 547). Балтызм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Куціня́цца ’казытаць’, параўн. літ. kutinėti, kutenti ’тс’ (Сл. паўн.-зах., 2, 592), ’шчыпацца’ (Сцяшк. Сл.). Балтызм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кушма́к ’лабок’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. літ. kūšmakas ’палавыя органы жанчыны’ (Там жа, 2, 596). Балтызм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кялбу́ш ’няўклюда’, параўн. літ. kėbla, keblūšius ’хто нехлямяжы, нязграбны, няспрытны’ (Сл. паўн.-зах., 2, 597). Балтызм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ла́кты ’седала’ (Борай., Сл. паўн.-зах.). Запазычана з літ. lakta ’тс’. Параўн. таксама лат. lakta ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ля́мша ’нікчэмны чалавек’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). З літ. lamšẽlis ’тс’ (Грынавяцкене, там жа, 2, 717).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)