медсанча́сть (ме́дико-санита́рная часть) медсанча́сць, -ці ж. (ме́дыка-саніта́рная часць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нестраявы́¹, -а́я, -о́е.

1. У арміі: які адносіцца да вайсковых часцей, не звязаных з непасрэдным вядзеннем баявых дзеянняў.

Нестраявая часць.

2. у знач. наз. нестраявы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. Тое, што і нестраявік.

Каманда нестраявых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вілю́жны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Звілісты. Паша часць на світанні асядлала невялічкую вілюжную шашу. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тылавы́ тылово́й;

т. шпіта́ль — тылово́й го́спиталь;

~ва́я вайско́вая часць — тылова́я во́инская часть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саніта́рны, -ая, -ае.

1. гл. санітарыя.

2. Які выконваецца паводле патрабаванняў санітарыі; звязаны з ажыццяўленнем мерапрыемстваў па санітарыі.

Санітарная асвета.

С. стан памяшкання.

С. нагляд.

3. У арміі: які мае адносіны да медыцынскай службы.

Санітарная часць.

С. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фармірава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фарміраваць і фарміравацца.

2. Сфарміраванае вайсковае злучэнне, часць. Вайсковае фарміраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штрафны́, -а́я, -о́е.

1. гл. штраф.

2. Які мае адносіны да спагнання за парушэнне якіх-н. правіл.

Ш. ўдар (у футболе). Штрафная лава (у спорце: для тых, хто часова выдалены з поля за парушэнне правіл гульні). Ш. батальён, штрафная часць (з тых, хто правініўся).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́грузіцца, ‑гружуся, ‑грузішся, ‑грузіцца; зак.

Высадзіцца адкуль‑н. з грузам. Яшчэ ўночы часць выгрузілася з цягніка і стала на колы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штрафні́к, ‑а, м.

Разм.

1. Ваеннаслужачы, накіраваны за парушэнне воінскай дысцыпліны ў штрафную часць.

2. У спорце — ігрок, часова пазбаўлены ўдзелу ў гульні за парушэнне правіл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страявы́ I воен. строево́й;

~ва́я часць — строева́я часть;

~вы́я заня́ткі — строевы́е заня́тия

страявы́ II (о лесе) строево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)