штрафні́к, ‑а,
1. Ваеннаслужачы, накіраваны за парушэнне воінскай дысцыпліны ў штрафную часць.
2. У спорце — ігрок, часова пазбаўлены ўдзелу ў гульні за парушэнне правіл.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штрафні́к, ‑а,
1. Ваеннаслужачы, накіраваны за парушэнне воінскай дысцыпліны ў штрафную часць.
2. У спорце — ігрок, часова пазбаўлены ўдзелу ў гульні за парушэнне правіл.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)